Rozdział 8

   Iris szybko się przebrała i pobiegła do szkoły. Przez ten pośpiech nie zdążyła zabrać żadnych materiałów !
     - Nareszcie, panno Copper ! Już myślałem, że nie zaszczycisz mnie swoją obecnością - powiedział McCoy.
     - Przepraszam za spóźnienie. Yyy.... pomagałam mamie - sklamała Iris.
     - Dobrze, usiądź. Gdzie masz książki ? - zapytał nauczyciel.
     - Moja siostra ich potrzebowała, ma powtórkę. Nie zdążyła mi ich oddać ! - kolejne kłamstwo wypłynęło z ust dziewczyny.
     - Rozumiem. Proszę, weź moją książkę. Zrób zadanie 12, 25 i 16.
   Po dwóch godzinach spędzonych na nauce z McCoyem, Iris wracała do domu. W uszach słuchawki i
" Lose my mind" . Po raz kolejny tytuł piosenki ukazywał to , jak czuje się dziewczyna.
" Mam już dość tej matematyki. Jeszcze te problemy w domu. Ale może Tom odpisał i będzie choć jeden plus tej całej sytuacji ? "
   Iris sprawdzała pocztę. Jest czy nie ma ? JEST, JEST ! Odpisał !
" Hej Iris ! Jasne , że Cię pamiętam ! Jesteś przecież moją siostrzyczką.:) Razem z chłopakami strasznie ubolewamy nad tym, że Cię nie będzie w piątek. Spotkanie z Tobą w Londynie to już taka nasza tradycja :D Nath się zaraz popłacze ! Eeeej, nie może tak być ! :( Ale masz mi obiecać, że następnym razem się spotkamy ! Całusy od całej piątki i dodatkowe uściski od Nathana
                                                                                                    Tom i The Wanted
PS. Patrz uważnie, na pewno pomachamy wszyscy razem. :) "
   - Nie wierzę ! Naprawdę jest im przykro, czy tylko chcieli mnie pocieszyć ? Ale i tak jest super ! - humor Iris od razu się poprawił.
"Naprawdę fajnie to słyszeć . Mi też jest przykro. Ale obiecuję, że następnym razem spotkacie mnie w Londynie co najmniej dwa razy ! Nath, nie płacz ! Taki przystojny chłopak jak ty nie powinien płakać, prawda ?  :D
Dziękuję za uściski i całusy.
                                                 Iris"